Hervind je eigen goud

Blog

Bezinning en verbinding

In oktober heb ik geen nieuw blog gepost. Ik ben meestal heel trouw, maar zoals je al in de titel kon lezen speelt bij mij op dit moment “bezinning”.

Dit beeld past voor mij heel erg bij het woord “bezinning”, herken je dat ook?

Ik was in oktober begonnen aan een blog over “verbinding” en dat riep bij mij zo veel vervolgvragen op dat ik er niet goed uit kwam. Te veel gedachtensprongen en associatief denken en voelen. Daar kon (en kan) ik geen goed verhaal van maken.
Ik neem jullie een klein stukje mee:
Ik werd geraakt door het interview met prinses Irene bij “de verwondering”
https://www.npostart.nl/de-verwondering/29-09-2019/KN_1708916

Zij kan prachtig verwoorden wat het belang is van de natuur en hoe we ons daarmee “moeten” verbinden.

Vandaaruit kwam ik echter op andere verbindingen:
de verbinding als mensen met elkaar
de verbinding met jezelf

Zijn die geen voorwaarde vooraf voordat je je kunt verbinden met de natuur? Als aan die beide voorwaarden niet is voldaan, word je dan geen kluizenaar in de natuur?

En hoe is het met mijn verbinding met mezelf en met anderen? Voel ik me, net als de bomen in het bos, verbonden met alle andere mensen en is er een voortdurend web van geven en nemen?

Mij doet dat gelijk denken aan eb en vloed, een constante beweging, de ene keer gevend en de andere keer nemend.

Wat wil en kan ik geven en wat mag en kan ik nemen, waar heb ik behoefte aan?

Ik ben dit jaar oma geworden en ook 65 jaar. Duidelijk een nieuwe fase die ook een ander appél doet op “geven en nemen”

Daar ga ik mij komende periode nog verder op bezinnen en me ook mee verbinden.
Ik hoop je in januari 2020 in de volgende blog verder bij te praten!

Voor nu hoop ik dat mijn verhaal jou ook inspireert om te voelen hoe dat voor jou is, verbinden, geven en nemen… wil je het met me delen, graag!

Ik wens je alvast een mooie decembermaand en tot in het nieuwe jaar (of eerder als je met me wilt wandelen, want dat blijf ik natuurlijk gewoon doen en met veel plezier!)

inzoomen

Inzoomen of juist uitzoomen?

Van de zomer was ik met vakantie in Denemarken onder andere in Noord-Jutland vlak bij de kust.
Daar maakte ik deze foto

Een kuststrook met duinen en dan ineens een massieve rots. Bij vloed stroomt het zeewater tot aan de voet van de rots en kun je er niet onderlangs lopen.

Als ik dichterbij kom, zie ik dit beeld:

Allemaal meeuwen (drieteenmeeuwen) die wonen op de rots. Van een afstand niet te zien.

Nog dichterbij zie ik dit, ingezoomd met mijn camera:

een nest in een rots met twee jongen en een zorgzame ouder, ze zouden er zomaar met z’n drieën kunnen wonen.

Ik realiseerde me weer eens hoeveel het uitmaakt of je ergens op inzoomt of juist uitzoomt.
In de eerste foto zie je het landschap en de zee. Je mist iets essentieels, namelijk de bewoners van de rots.
In de laatste foto zie je alleen een nest met drie meeuwen. Je mist de omgeving, die maakt dat de meeuw het nest juist daar heeft gemaakt.

Ik nodig je uit om eens te gaan spelen met het in- en uitzoomen. Welke positie herken je als eerste? Inzoomen op details en soms het grotere geheel uit het oog verliezen, of juist het grotere geheel goed zien en minder oog voor de details? Of kun je heel goed switchen van perspectief en is dat een kwaliteit die je bijvoorbeeld in je werk ook inzet?

Al meer dan 10 jaar geleden maakte ik onderstaand gedicht over in- en uitzoomen, ik deel dat graag met je:

Zoom ik in
ik zie mijn hart
aan het werk
altijd
of ik wil of niet.

Zoom ik uit
vanaf de sterren
ik zie niets terug
van mijzelf
of ik werk of niet.

Wat laat ik achter
van mijn leven
anders dan de liefde
of ik liefheb of niet.

Ik hoor graag je reactie, zowel op mijn gedicht als je dat wilt, als ook over hoe jij het in- en uitzoomen ervaart. En wil je een wandeling plannen om samen te onderzoeken hoe jij kijkt naar belangrijke zaken in jouw leven? Bel of mail me! 0611125317 info@goudenwandeling.nl

Deel van het Geheel

Een cliënte wil graag van baan veranderen. Ze heeft haast.
Na een paar afspraken meent ze al een goed beeld te hebben van wat het gaat worden.
Ze wordt eigen baas, zodat ze precies dat kan doen waar ze goed in is en blij van wordt, zonder de “rompslomp” van een organisatie.

In mijn beleving ziet ze slechts een deel van het geheel. Ik geef haar de vergelijking met het maken van een legpuzzel.
Als je de volgende stukjes ziet, waar denk jij dan aan? Neem even de tijd voor je verder leest.

Mijn cliënte dacht gelijk: de donkere wolken laat ik achter me,
ik zie veel bomen maar dat is me te massaal en doet me denken aan de rompslomp die ik kwijt wil….
en ik zie één kleine boom die gaat groeien, dat ben ik als ZZP-er.

Als ze zich daar op was gaan focussen, had dat goed kunnen uitpakken. De boom maakt zeker onderdeel uit van de puzzel.
Echter, hij staat niet centraal, hij valt zelfs nauwelijks op:

Als je naar het hele plaatje kijkt, waar valt dan jouw blik op?
Wat verandert er voor je ten opzichte van wat je dacht bij de eerste puzzelstukjes?

Door echt alle puzzelstukjes om te draaien tijdens een aantal coachwandelingen kreeg mijn cliënte het hele beeld duidelijk, niet alleen haar kwaliteiten in haar werk, maar ook haar wensen en kwaliteiten ten aanzien van het ondernemerschap en haar privé-situatie.

Toen de hele puzzel er lag was het voor haar duidelijk dat ze de stroom van de beek wilde volgen. Het ZZP-schap kwam meer uit haar hoofd dan uit haar hart. Het stromende water nodigde haar uit om de komende tijd eerst te netwerken en te voelen wanneer het stroomde en wanneer niet. Na twee maanden was ze er uit. Ze ging werken in een kleine organisatie met een zelfsturend team. De stroom volgend, niet te massaal en passend bij haar kwaliteiten en privésituatie.

Wil jij onderzoeken welke puzzel nu voor jou belangrijk is en samen de puzzelstukjes omdraaien en de puzzel leggen?

Bel of mail me en we maken een afspraak, op zoek naar antwoorden bij wat jou puzzelt.

Meewaaien met de wind of focus?

Vorige week begon ik aan dit blog, de weilanden vol paardenbloemen. Even maar waren ze geel. Toen zag ik overal pluizenbollen, klaar om hun verhaal te verspreiden.

Nu ik dit blog afmaak zijn ze allemaal al verwaaid en staan de weiden vol met zuring en andere bloemen, de paardenbloem al bijna voor het oog verdwenen.

In mijn logo zit ook een paardenbloem.

Voor mij een symbool van de natuur, waarin duidelijk zichtbaar is hoe alles met elkaar is verbonden.

De pluisjes van de paardenbloem gaan als ze daar aan toe zijn hun eigen weg, gedragen door de wind. Ze nemen alle informatie die ze in zich hebben verzameld mee op hun reis. Ze komen ergens neer waar ze met die informatie kunnen uitgroeien tot een nieuwe vorm van zichzelf.

Eén paardenbloem verstrooit op die manier tientallen pluisjes, die elk op een andere plek terecht komen. De één in vruchtbare grond, de ander misschien in een sloot, en weer een ander eindigt als donsje in een vogelnestje.

Soms kan het goed zijn om, net als de paardenbloem heel veel ideeën los te laten en te kijken welke wel en niet ergens tot bloei komen. Dit vanuit het besef dat jij de kern bent van al die ideeën, ze komen uit jou voort. Dat kan bijvoorbeeld in de fase, waarin je aan het onderzoeken bent welk werk nu echt bij jou past.

Je netwerkt en onderzoekt van alles en merkt aan hoe je je voelt of je op de goede weg bent of niet.

En als je dan hebt ontdekt wat voor jou de juiste voedingsbodem is en je gaat bijvoorbeeld solliciteren op een baan, dan benoem ik hoe belangrijk het is om te focussen, om daar je verhaal te vertellen, je talenten te laten zien waar de grond voor jou vruchtbaar is. Alleen daar kun je wortel schieten en verder tot bloei komen.
Als je in die fase jezelf als de paardenbloempluisjes door de wind alle kanten op laat waaien ben je niet duidelijk voor een eventuele werkgever en niet duidelijk voor jezelf.

Het is dus niet of… of, maar en…. en; meewaaien en focussen, elk op het juiste moment!

En dan blijft het de kunst om ook als je gefocust bent, open te blijven staan voor die ene onverwachte windvlaag, die je misschien net daar brengt waar je zelf nog niet aan had gedacht…..

In welke fase ben jij? Onderzoekend of gefocust en waar zou in jouw dromen die ene onverwachte windvlaag je brengen?

Bel of mail me als je dit samen met mij wilt gaan onderzoeken!

Alles in één, wat een boom!

Dit is “mijn beuk” die pal naast mijn huisje in Wichmond staat.

Ik zie de boom in alle stadia en altijd even mooi en indrukwekkend.

Waar valt jouw blik op als je deze foto ziet?

Vandaag viel mij ineens op dat mijn beuk ook lijkt op mijn cliënten en mijn werk.

Ik krijg eerst het hele plaatje te zien van een afstand, zonder nog veel details te zien. Afhankelijk van de cliënt zoomt deze in op dat wat hij/zij wil loslaten of op dat wat juist mag ontwikkelen. Of op die takken die zijn afgezaagd. En dat is goed, dat zegt veel over mijn cliënt.

De beuk laat (zeker in dit jaargetij) zien dat alles er is in één boom. (alle foto’s zijn op één dag gemaakt)

Ik zie dat wat oud is (verdorde bladeren en lege beukennootjes)

Ik zie wat nog echt in knop is

Ik zie wat al letterlijk aan het ontplooien is

Ik zie het litteken van dat wat verloren is

In de loop van een traject komen al die verschillende kanten aan bod want ook bij mijn cliënten zijn al deze verschillende facetten in één mens aanwezig. Soms kan coaching helpen om je focus te verleggen, soms kan juist inzoomen ondersteunend werken en soms zoom je juist uit naar het grotere beeld.

Waar heb jij nu jouw focus en is dat ook waar je hem wilt hebben? Als je hier mee wilt spelen kun je de volgende oefening doen:

Als je gaat wandelen, zoek een boom op, bekijk eerst het grote geheel en zoom dan in en ook weer uit. Op welk deel/delen zoom je in? Wat zegt dat jou? En als je dan weer uitzoomt, is dan je eerste blik veranderd?

Wil je graag met mij kijken naar jouw vragen en dan ook “mijn” beuk komen bewonderen?

Bel of mail me en we gaan samen op pad.

Wat zegt deze wilg jou?

Ik heb een nieuwe cliënt. Als zij binnenkomt in mijn huisje en we starten met een kop koffie, valt haar oog op de wilg die voor het raam staat.

Ze is geraakt door het beeld. Ze ziet gelijk herkenning met de fase waar ze zelf in zit. Ze is weg bij haar oude werkgever en zit in een soort niemandsland.

Wat wordt haar volgende stap, in welke werksoort, wat past nu echt bij haar?

Ik vraag door wat haar raakt in het beeld van de geknotte wilg. Ze heeft het idee dat ze letterlijk al haar takken moest snoeien, bijvoorbeeld door haar baan op te zeggen.

Tot nu toe had ze soms wel een paar takken gesnoeid, maar dat had haar te weinig opgeleverd. Echt rigoureus snoeien en daarmee ruimte scheppen voor iets nieuws was nodig.

De wilg laat haar zien dat ze op de goede weg is. Ze maakt er een foto van en heeft gelijk zin om te gaan onderzoeken wat er komende maanden gaat groeien.

Het is heel leuk dat ze elke keer als ze hier komt bij de wilg kan gaan kijken, die zal komende maanden ook steeds meer gaan uitlopen.
Een mooiere start van een zoektocht kun je je toch niet voorstellen!

En wat is nu bijzonder: die zelfde geknotte wilg kan je ook heel iets anders zeggen.

Vorig jaar om deze tijd zag een cliënt het volgende: Zij voelde zich (net als de wilg) helemaal tot op het bot teruggesnoeid door een aantal ingrijpende gebeurtenissen.

Ze voelde zich naakt en kwetsbaar. Voor haar was de wilg (h)erkenning van haar situatie nu.

Voor haar was acceptatie van wat er was belangrijk voor ze weer kon gaan groeien. Ook zij groeide met de wilg mee, op haar eigen wijze.

Wat zegt de wilg jou? En wil je bij mij de wilg zien en ervaren wat wandelcoaching inhoudt? Bel of mail me en we maken een afspraak!

Wat is er al als je goed kijkt?

Deze hazelaar staat aan de rand van mijn tuin in Wichmond. Ik bekijk hem regelmatig, zie de verschillende fasen van groei. Dit jaar door de droogte weinig hazelnoten die echt rijp werden helaas…

In dit beeld treft het mij dat het blad van dit jaar al wel wat verkleurd en is aangevreten, maar het hangt er nog wel. Op de voorgrond zie ik echter al de katjes die volgend jaar gaan bloeien. De knoppen waaruit nieuw blad gaat komen zijn ook al duidelijk zichtbaar. De hazelaar is dus enerzijds bezig met loslaten, maar anderzijds is alles voor het nieuwe jaar al aanwezig en zelfs zichtbaar aanwezig als je goed kijkt. Voor mij een mooi idee, ik mag me richten op dat wat al zichtbaar is, maar misschien nog klein of niet rijp, of nog niet in de juiste vorm ( de knop wordt nog een blad).

Vanuit vertrouwen dat wat er volgend jaar gevormd gaat worden er nu al is, alleen “moet” ik weten waar te kijken en goed mijn ogen (en hart) gebruiken.

Hoe is dat voor jou? Wat is er eigenlijk al, misschien nog in de knop, waar je als je er je ogen op richt, ineens de mogelijkheden ziet voor groei en ontwikkeling?

Wil je er samen met mij naar kijken, de hazelaar staat er om bij te gaan zitten en te onderzoeken waar jij je op wilt gaan richten!

de drie V’s

In mijn opleiding voor natuurgids ging het vorige week over paddenstoelen, eerst een avond theorie en daarna een ochtend het bos in voor een mooie herfstwandeling, op zoek naar de zeer diverse paddenstoelen.

Ik leerde onder andere dat paddenstoelen drie verschillende functies kunnen hebben:

-Vijand

-Vuilnisman

-Vriend

Hier een voorbeeld van een vijand:

Deze reuzenzwammen tasten de beuk zo aan, dat deze ernstig verzwakt en zal gaan omwaaien (ik maakte deze foto vorige week, inmiddels is de boom al omgezaagd…)

Dit zijn vuilnismannen:

De paddenstoelen groeien op een houten bruggetje, geen verbinding met de aarde, ze eten het oude hout op.

Dit is een vriend:

Ze staan bij een boom en zij geven de boom water en mineralen. De boom geeft hen suikers, een mooie vorm van samenwerken en elkaar versterken!

Hoe kun je hier tijdens een wandeling ook naar kijken?

Neem, al wandelend in een bos, deze vraag eens met je mee: Als je kijkt naar jou als boom, wie of wat staat er in jouw buurt als vriend, vuilnisman of vijand? Sta eens stil bij bomen en paddenstoelen die je aandacht vragen en kijk wat het bij je oproept. En hoe wil jij daar mee omgaan?

Ook kun je kijken naar jou als paddenstoel, welke rol neem je heel makkelijk aan en ben je daar tevreden mee? Als je bijvoorbeeld gelijk weet ‘ik ben een vuilnisman, ik ruim altijd alle rotzooi van anderen op”, hoe is dat voor jou? Komen in die rol ook jouw kwaliteiten tot hun recht? En als je meer vriend zou willen zijn en samenwerken, welke kwaliteiten kun je dan inzetten om dat meer voor elkaar te krijgen?

Leuk als je deelt wat de wandeling met deze vragen je opleverde! En wil je samen kijken naar welke van de drie V’s jou raakt en wat je wilt en kunt veranderen, de paddenstoelen staan ook bij Hackfort overal, dus we kunnen samen op onderzoek uit! Bel of mail me om een afspraak te maken.

06-11125317 of info@goudenwandeling.nl

welke vruchten wil jij oogsten?

Wat is jouw oogst, wat zijn jouw vruchten die je kunt gaan plukken?

Ik vraag je om even je ogen te sluiten en te denken aan wat jij wilt oogsten/ aan het oogsten bent. Kijk dan naar onderstaande foto’s, laat ze op je inwerken en kies er dan intuitief één uit die je het meeste aanspreekt. Daarna kun je de vragen onder de foto’s voor jezelf beantwoorden.
En komt er geen antwoord, geen punt, laat het los en wie weet schiet het je de komende dagen ineens, onverwacht, te binnen.

Vragen om over te mijmeren:
Wat maakte dat je voor jouw foto koos als je denkt aan jouw eigen oogst, jouw eigen vruchten?
-speelt bijvoorbeeld de grootte een rol, de hoeveelheid, de kleur, de omgeving, …….

Ben je blij met jouw oogst?

Wat zegt jouw gekozen foto over jouw oogst als je ook kijkt naar de andere foto’s

Wat ga je doen met jouw oogst? Hoe ga je hem gebruiken komende periode?

Misschien komen er nog andere vragen en antwoorden bij je boven, je kunt ook een tekening maken van jouw oogst en zien wat dat nog voor extra informatie geeft.
Ik ben benieuwd wat deze vragen bij je oproepen en ik vind het leuk als je dat met me deelt!
Volgende inspiratiemail zal ik delen welke foto ik koos en waarom.

Nieuws
Na een lange, hete zomer, (waarin ik me soms afvroeg hoe dat moet met wandelcoaching bij temperaturen boven de 30 graden) ben ik al weer even aan het werk.

Individuele cliënten druppelen na de vakanties weer binnen en ik gaf eind augustus een workshop voor ondernemers over de positieve kanten van wandelen, hieronder wat actiebeelden.

Op zaterdag 8 september geef ik een wandelworkshop voor Bewust Achterhoek, start om 10.00 uur bij kasteel Hackfort, je kunt je nog aanmelden via www.bewustachterhoek.nl

In de week van 17 september is het “de week van de loopbaan” en kun je een afspraak maken als je een loopbaanvraag hebt. Dit kan wandelend, maar ook binnen.

Ik heb onder andere een tekenworkshop gevolgd in mijn vakantie en dat inspireerde me om ook zelf weer workshops te gaan aanbieden met daarin een combinatie van wandelen en daarna tekenen/plakken/schrijven:
De eerste zal zijn op vrijdag 28 september van 13.30 – 16.30 uur
Max 6 deelnemers, thema: balans en kosten 25,00 pp.
Wil je meer weten, bel of mail me. Latere data volgen.

En natuurlijk kun je ook altijd terecht voor een individuele wandeling of een traject van meerdere wandelingen of een workshop op maat voor jou en je vrienden/collega’s/familie.

Wauw, ik zie haar ineens heel anders!

Ik loop met een cliënt door het bos. Zij vertelt over haar werk en dan met name over haar contact met haar directe collega. Daar kan ze niet goed mee uit de voeten. Ze zijn zo verschillend! Ze heeft het idee dat haar kwaliteiten niet worden gewaardeerd. Ze is boos en denkt over weggaan. Maar inhoudelijk vindt ze haar werk erg leuk en zit ze op haar plek…

Ik vraag haar twee bomen uit te kiezen, één voor haarzelf met haar kwaliteiten en één voor haar collega. Ze kijkt rond en de keus is snel gemaakt: zij is een beuk, vol in het blad, bewegend op de wind, creatief en vol ideeën.

Haar collega is een spar. Ze vindt er niets aan, aan die spar, ze zou hem wel willen omhakken.
Ze schrikt bijna van haar heftige reactie, zo kijkt ze toch niet naar haar collega?

Ik nodig haar uit om de spar te onderzoeken. Ze ziet de kaarsrechte stam, de takken hoog in de lucht, en ze merkt dat haar blik verandert. Die stam straalt ook kracht uit. En geeft ook richting en is duidelijk.

Ik nodig haar uit om bij de beuk te gaan staan en vanuit haar kwaliteiten naar de spar te kijken. Ze ziet dat ze elkaar ook mooi zouden kunnen aanvullen.

Vanaf de spar kijkend naar de beuk ervaart ze hetzelfde. Ze realiseert zich dat in de lucht de takken van de beuk en de spar elkaar letterlijk raken. Ook onder de grond zullen de wortels met elkaar in verbinding staan.

Er ontstaat mildheid, waar eerst irritatie en boosheid was. Ze kan nu anders kijken naar de spar en voelt zich ook nog steviger staan in haar eigen kwaliteiten. Zij hoeft geen spar te worden ( ze realiseert zich dat ze onbewust dat gevoel had).

Een maand later spreek ik haar weer. Ze kan het bijna niet geloven, maar de relatie met haar collega is nu al veranderd. Ze is veel meer gaan kijken naar de positieve kanten en geeft positieve feedback en daarop reageert ook de collega met positieve feedback terug. Ze benoemen hoe anders ze zijn en hoe goed ze elkaar aanvullen. In de verdeling van het werk kijken ze nu wie welke klus het best kan oppakken.

Kortom, ieder werkt vanuit haar eigen kwaliteiten en zoekt de ander op als aanvulling, in plaats van de ander te beoordelen op de verschillen.

Ben jij benieuwd welke boom jij zou uitkiezen voor jezelf en voor iemand in jouw omgeving?
Ga wandelen in het bos, loop eerst rustig in je eigen tempo het bos in waarbij je je richt op je zintuigen en je ademhaling. Als je een mooie plek hebt gevonden, draai 360 graden rond en stel jezelf de vraag: welke boom ben ik? ( of: welke boom past bij mij, formuleer de vraag zo dat het voor jou past). Kijk eerst naar de boom naar de natuurlijke kenmerken, zoals: wat voor stam, blad, vrucht, wortels, plek tussen de ander bomen. Daarna kun je jezelf afvragen wat maakt dat jij voor deze boom koos.
Kies daarna een boom voor die persoon die je in gedachten had en kijk ook daar naar. Laat je verrassen door wat er in je opkomt en wat er ontstaat.

En wil je graag met mij onderzoeken welke boom bij jou past , bel of mail me en we gaan samen op pad.