Hervind je eigen goud

Blog

Meewaaien met de wind of focus?

Vorige week begon ik aan dit blog, de weilanden vol paardenbloemen. Even maar waren ze geel. Toen zag ik overal pluizenbollen, klaar om hun verhaal te verspreiden.

Nu ik dit blog afmaak zijn ze allemaal al verwaaid en staan de weiden vol met zuring en andere bloemen, de paardenbloem al bijna voor het oog verdwenen.

In mijn logo zit ook een paardenbloem.

Voor mij een symbool van de natuur, waarin duidelijk zichtbaar is hoe alles met elkaar is verbonden.

De pluisjes van de paardenbloem gaan als ze daar aan toe zijn hun eigen weg, gedragen door de wind. Ze nemen alle informatie die ze in zich hebben verzameld mee op hun reis. Ze komen ergens neer waar ze met die informatie kunnen uitgroeien tot een nieuwe vorm van zichzelf.

Eén paardenbloem verstrooit op die manier tientallen pluisjes, die elk op een andere plek terecht komen. De één in vruchtbare grond, de ander misschien in een sloot, en weer een ander eindigt als donsje in een vogelnestje.

Soms kan het goed zijn om, net als de paardenbloem heel veel ideeën los te laten en te kijken welke wel en niet ergens tot bloei komen. Dit vanuit het besef dat jij de kern bent van al die ideeën, ze komen uit jou voort. Dat kan bijvoorbeeld in de fase, waarin je aan het onderzoeken bent welk werk nu echt bij jou past.

Je netwerkt en onderzoekt van alles en merkt aan hoe je je voelt of je op de goede weg bent of niet.

En als je dan hebt ontdekt wat voor jou de juiste voedingsbodem is en je gaat bijvoorbeeld solliciteren op een baan, dan benoem ik hoe belangrijk het is om te focussen, om daar je verhaal te vertellen, je talenten te laten zien waar de grond voor jou vruchtbaar is. Alleen daar kun je wortel schieten en verder tot bloei komen.
Als je in die fase jezelf als de paardenbloempluisjes door de wind alle kanten op laat waaien ben je niet duidelijk voor een eventuele werkgever en niet duidelijk voor jezelf.

Het is dus niet of… of, maar en…. en; meewaaien en focussen, elk op het juiste moment!

En dan blijft het de kunst om ook als je gefocust bent, open te blijven staan voor die ene onverwachte windvlaag, die je misschien net daar brengt waar je zelf nog niet aan had gedacht…..

In welke fase ben jij? Onderzoekend of gefocust en waar zou in jouw dromen die ene onverwachte windvlaag je brengen?

Bel of mail me als je dit samen met mij wilt gaan onderzoeken!

Alles in één, wat een boom!

Dit is “mijn beuk” die pal naast mijn huisje in Wichmond staat.

Ik zie de boom in alle stadia en altijd even mooi en indrukwekkend.

Waar valt jouw blik op als je deze foto ziet?

Vandaag viel mij ineens op dat mijn beuk ook lijkt op mijn cliënten en mijn werk.

Ik krijg eerst het hele plaatje te zien van een afstand, zonder nog veel details te zien. Afhankelijk van de cliënt zoomt deze in op dat wat hij/zij wil loslaten of op dat wat juist mag ontwikkelen. Of op die takken die zijn afgezaagd. En dat is goed, dat zegt veel over mijn cliënt.

De beuk laat (zeker in dit jaargetij) zien dat alles er is in één boom. (alle foto’s zijn op één dag gemaakt)

Ik zie dat wat oud is (verdorde bladeren en lege beukennootjes)

Ik zie wat nog echt in knop is

Ik zie wat al letterlijk aan het ontplooien is

Ik zie het litteken van dat wat verloren is

In de loop van een traject komen al die verschillende kanten aan bod want ook bij mijn cliënten zijn al deze verschillende facetten in één mens aanwezig. Soms kan coaching helpen om je focus te verleggen, soms kan juist inzoomen ondersteunend werken en soms zoom je juist uit naar het grotere beeld.

Waar heb jij nu jouw focus en is dat ook waar je hem wilt hebben? Als je hier mee wilt spelen kun je de volgende oefening doen:

Als je gaat wandelen, zoek een boom op, bekijk eerst het grote geheel en zoom dan in en ook weer uit. Op welk deel/delen zoom je in? Wat zegt dat jou? En als je dan weer uitzoomt, is dan je eerste blik veranderd?

Wil je graag met mij kijken naar jouw vragen en dan ook “mijn” beuk komen bewonderen?

Bel of mail me en we gaan samen op pad.

Wat zegt deze wilg jou?

Ik heb een nieuwe cliënt. Als zij binnenkomt in mijn huisje en we starten met een kop koffie, valt haar oog op de wilg die voor het raam staat.

Ze is geraakt door het beeld. Ze ziet gelijk herkenning met de fase waar ze zelf in zit. Ze is weg bij haar oude werkgever en zit in een soort niemandsland.

Wat wordt haar volgende stap, in welke werksoort, wat past nu echt bij haar?

Ik vraag door wat haar raakt in het beeld van de geknotte wilg. Ze heeft het idee dat ze letterlijk al haar takken moest snoeien, bijvoorbeeld door haar baan op te zeggen.

Tot nu toe had ze soms wel een paar takken gesnoeid, maar dat had haar te weinig opgeleverd. Echt rigoureus snoeien en daarmee ruimte scheppen voor iets nieuws was nodig.

De wilg laat haar zien dat ze op de goede weg is. Ze maakt er een foto van en heeft gelijk zin om te gaan onderzoeken wat er komende maanden gaat groeien.

Het is heel leuk dat ze elke keer als ze hier komt bij de wilg kan gaan kijken, die zal komende maanden ook steeds meer gaan uitlopen.
Een mooiere start van een zoektocht kun je je toch niet voorstellen!

En wat is nu bijzonder: die zelfde geknotte wilg kan je ook heel iets anders zeggen.

Vorig jaar om deze tijd zag een cliënt het volgende: Zij voelde zich (net als de wilg) helemaal tot op het bot teruggesnoeid door een aantal ingrijpende gebeurtenissen.

Ze voelde zich naakt en kwetsbaar. Voor haar was de wilg (h)erkenning van haar situatie nu.

Voor haar was acceptatie van wat er was belangrijk voor ze weer kon gaan groeien. Ook zij groeide met de wilg mee, op haar eigen wijze.

Wat zegt de wilg jou? En wil je bij mij de wilg zien en ervaren wat wandelcoaching inhoudt? Bel of mail me en we maken een afspraak!

Wat is er al als je goed kijkt?

Deze hazelaar staat aan de rand van mijn tuin in Wichmond. Ik bekijk hem regelmatig, zie de verschillende fasen van groei. Dit jaar door de droogte weinig hazelnoten die echt rijp werden helaas…

In dit beeld treft het mij dat het blad van dit jaar al wel wat verkleurd en is aangevreten, maar het hangt er nog wel. Op de voorgrond zie ik echter al de katjes die volgend jaar gaan bloeien. De knoppen waaruit nieuw blad gaat komen zijn ook al duidelijk zichtbaar. De hazelaar is dus enerzijds bezig met loslaten, maar anderzijds is alles voor het nieuwe jaar al aanwezig en zelfs zichtbaar aanwezig als je goed kijkt. Voor mij een mooi idee, ik mag me richten op dat wat al zichtbaar is, maar misschien nog klein of niet rijp, of nog niet in de juiste vorm ( de knop wordt nog een blad).

Vanuit vertrouwen dat wat er volgend jaar gevormd gaat worden er nu al is, alleen “moet” ik weten waar te kijken en goed mijn ogen (en hart) gebruiken.

Hoe is dat voor jou? Wat is er eigenlijk al, misschien nog in de knop, waar je als je er je ogen op richt, ineens de mogelijkheden ziet voor groei en ontwikkeling?

Wil je er samen met mij naar kijken, de hazelaar staat er om bij te gaan zitten en te onderzoeken waar jij je op wilt gaan richten!

de drie V’s

In mijn opleiding voor natuurgids ging het vorige week over paddenstoelen, eerst een avond theorie en daarna een ochtend het bos in voor een mooie herfstwandeling, op zoek naar de zeer diverse paddenstoelen.

Ik leerde onder andere dat paddenstoelen drie verschillende functies kunnen hebben:

-Vijand

-Vuilnisman

-Vriend

Hier een voorbeeld van een vijand:

Deze reuzenzwammen tasten de beuk zo aan, dat deze ernstig verzwakt en zal gaan omwaaien (ik maakte deze foto vorige week, inmiddels is de boom al omgezaagd…)

Dit zijn vuilnismannen:

De paddenstoelen groeien op een houten bruggetje, geen verbinding met de aarde, ze eten het oude hout op.

Dit is een vriend:

Ze staan bij een boom en zij geven de boom water en mineralen. De boom geeft hen suikers, een mooie vorm van samenwerken en elkaar versterken!

Hoe kun je hier tijdens een wandeling ook naar kijken?

Neem, al wandelend in een bos, deze vraag eens met je mee: Als je kijkt naar jou als boom, wie of wat staat er in jouw buurt als vriend, vuilnisman of vijand? Sta eens stil bij bomen en paddenstoelen die je aandacht vragen en kijk wat het bij je oproept. En hoe wil jij daar mee omgaan?

Ook kun je kijken naar jou als paddenstoel, welke rol neem je heel makkelijk aan en ben je daar tevreden mee? Als je bijvoorbeeld gelijk weet ‘ik ben een vuilnisman, ik ruim altijd alle rotzooi van anderen op”, hoe is dat voor jou? Komen in die rol ook jouw kwaliteiten tot hun recht? En als je meer vriend zou willen zijn en samenwerken, welke kwaliteiten kun je dan inzetten om dat meer voor elkaar te krijgen?

Leuk als je deelt wat de wandeling met deze vragen je opleverde! En wil je samen kijken naar welke van de drie V’s jou raakt en wat je wilt en kunt veranderen, de paddenstoelen staan ook bij Hackfort overal, dus we kunnen samen op onderzoek uit! Bel of mail me om een afspraak te maken.

06-11125317 of info@goudenwandeling.nl

welke vruchten wil jij oogsten?

Wat is jouw oogst, wat zijn jouw vruchten die je kunt gaan plukken?

Ik vraag je om even je ogen te sluiten en te denken aan wat jij wilt oogsten/ aan het oogsten bent. Kijk dan naar onderstaande foto’s, laat ze op je inwerken en kies er dan intuitief één uit die je het meeste aanspreekt. Daarna kun je de vragen onder de foto’s voor jezelf beantwoorden.
En komt er geen antwoord, geen punt, laat het los en wie weet schiet het je de komende dagen ineens, onverwacht, te binnen.

Vragen om over te mijmeren:
Wat maakte dat je voor jouw foto koos als je denkt aan jouw eigen oogst, jouw eigen vruchten?
-speelt bijvoorbeeld de grootte een rol, de hoeveelheid, de kleur, de omgeving, …….

Ben je blij met jouw oogst?

Wat zegt jouw gekozen foto over jouw oogst als je ook kijkt naar de andere foto’s

Wat ga je doen met jouw oogst? Hoe ga je hem gebruiken komende periode?

Misschien komen er nog andere vragen en antwoorden bij je boven, je kunt ook een tekening maken van jouw oogst en zien wat dat nog voor extra informatie geeft.
Ik ben benieuwd wat deze vragen bij je oproepen en ik vind het leuk als je dat met me deelt!
Volgende inspiratiemail zal ik delen welke foto ik koos en waarom.

Nieuws
Na een lange, hete zomer, (waarin ik me soms afvroeg hoe dat moet met wandelcoaching bij temperaturen boven de 30 graden) ben ik al weer even aan het werk.

Individuele cliënten druppelen na de vakanties weer binnen en ik gaf eind augustus een workshop voor ondernemers over de positieve kanten van wandelen, hieronder wat actiebeelden.

Op zaterdag 8 september geef ik een wandelworkshop voor Bewust Achterhoek, start om 10.00 uur bij kasteel Hackfort, je kunt je nog aanmelden via www.bewustachterhoek.nl

In de week van 17 september is het “de week van de loopbaan” en kun je een afspraak maken als je een loopbaanvraag hebt. Dit kan wandelend, maar ook binnen.

Ik heb onder andere een tekenworkshop gevolgd in mijn vakantie en dat inspireerde me om ook zelf weer workshops te gaan aanbieden met daarin een combinatie van wandelen en daarna tekenen/plakken/schrijven:
De eerste zal zijn op vrijdag 28 september van 13.30 – 16.30 uur
Max 6 deelnemers, thema: balans en kosten 25,00 pp.
Wil je meer weten, bel of mail me. Latere data volgen.

En natuurlijk kun je ook altijd terecht voor een individuele wandeling of een traject van meerdere wandelingen of een workshop op maat voor jou en je vrienden/collega’s/familie.

Wauw, ik zie haar ineens heel anders!

Ik loop met een cliënt door het bos. Zij vertelt over haar werk en dan met name over haar contact met haar directe collega. Daar kan ze niet goed mee uit de voeten. Ze zijn zo verschillend! Ze heeft het idee dat haar kwaliteiten niet worden gewaardeerd. Ze is boos en denkt over weggaan. Maar inhoudelijk vindt ze haar werk erg leuk en zit ze op haar plek…

Ik vraag haar twee bomen uit te kiezen, één voor haarzelf met haar kwaliteiten en één voor haar collega. Ze kijkt rond en de keus is snel gemaakt: zij is een beuk, vol in het blad, bewegend op de wind, creatief en vol ideeën.

Haar collega is een spar. Ze vindt er niets aan, aan die spar, ze zou hem wel willen omhakken.
Ze schrikt bijna van haar heftige reactie, zo kijkt ze toch niet naar haar collega?

Ik nodig haar uit om de spar te onderzoeken. Ze ziet de kaarsrechte stam, de takken hoog in de lucht, en ze merkt dat haar blik verandert. Die stam straalt ook kracht uit. En geeft ook richting en is duidelijk.

Ik nodig haar uit om bij de beuk te gaan staan en vanuit haar kwaliteiten naar de spar te kijken. Ze ziet dat ze elkaar ook mooi zouden kunnen aanvullen.

Vanaf de spar kijkend naar de beuk ervaart ze hetzelfde. Ze realiseert zich dat in de lucht de takken van de beuk en de spar elkaar letterlijk raken. Ook onder de grond zullen de wortels met elkaar in verbinding staan.

Er ontstaat mildheid, waar eerst irritatie en boosheid was. Ze kan nu anders kijken naar de spar en voelt zich ook nog steviger staan in haar eigen kwaliteiten. Zij hoeft geen spar te worden ( ze realiseert zich dat ze onbewust dat gevoel had).

Een maand later spreek ik haar weer. Ze kan het bijna niet geloven, maar de relatie met haar collega is nu al veranderd. Ze is veel meer gaan kijken naar de positieve kanten en geeft positieve feedback en daarop reageert ook de collega met positieve feedback terug. Ze benoemen hoe anders ze zijn en hoe goed ze elkaar aanvullen. In de verdeling van het werk kijken ze nu wie welke klus het best kan oppakken.

Kortom, ieder werkt vanuit haar eigen kwaliteiten en zoekt de ander op als aanvulling, in plaats van de ander te beoordelen op de verschillen.

Ben jij benieuwd welke boom jij zou uitkiezen voor jezelf en voor iemand in jouw omgeving?
Ga wandelen in het bos, loop eerst rustig in je eigen tempo het bos in waarbij je je richt op je zintuigen en je ademhaling. Als je een mooie plek hebt gevonden, draai 360 graden rond en stel jezelf de vraag: welke boom ben ik? ( of: welke boom past bij mij, formuleer de vraag zo dat het voor jou past). Kijk eerst naar de boom naar de natuurlijke kenmerken, zoals: wat voor stam, blad, vrucht, wortels, plek tussen de ander bomen. Daarna kun je jezelf afvragen wat maakt dat jij voor deze boom koos.
Kies daarna een boom voor die persoon die je in gedachten had en kijk ook daar naar. Laat je verrassen door wat er in je opkomt en wat er ontstaat.

En wil je graag met mij onderzoeken welke boom bij jou past , bel of mail me en we gaan samen op pad.

Mijmeringen .

Ik weet niet hoe het voor jou is, maar die warmte van afgelopen periode is mij soms net te veel. Ik ben trager, wil minder met de computer doen en vooral lekker in de schaduw zijn buiten.

Dit weer nodigt ook uit tot mijmeringen. Hier voor jou mooie (vind ik) inspirerende foto’s die ik tijdens een weekje vakantie op Ameland maakte. Bij elke foto een paar “mijmervragen”. Kijk maar welke je aanspreken en wat ze je te zeggen hebben.
Mij hebben ze weer nieuwe inzichten gegeven.

Wat een verschillende vormen in één tak. Ik zie de groene naalden als bedding, waaruit iets nieuws groeit. Waar ligt in dit beeld jouw focus en wat zegt dat jou? En wat is voor jou je bedding van waar uit je kunt groeien?

Waar zet jij koers naar toe? Heb je de wind in de zeilen? Of gaat je voorkeur uit naar het vrachtschip dat je in de verte nog net kunt zien? En welke rol heb jij aan boord van jouw schip? Ben je de kapitein, de stuurman/vrouw, de kok, de …….? En is dat ook de rol die je wilt hebben?

De stern die hier een visje eet zit uren lang stil op de zelfde plek. Nog niet aan het broeden, maar wel al een plek uitgezocht? De linker vogel komt zo eens per kwartier aanvliegen, geeft een visje af en vliegt gelijk weer weg. Welke rol zou jij kiezen? Op zoek naar nieuwe vis, of juist stil zitten en verzorgd worden?( en de plek bewaken?….) En welke rol heb je nu?

Laat het me weten welke foto je aansprak en wat je mijmeringen zijn, dat vind ik heel leuk!
En wil je samen met mij onderzoeken wat de natuur je zeggen kan bij wat er nu voor jou speelt in je leven? Bel of mail me en we maken een afspraak.

inspiratie-impressies

Een paar korte inspiratie-impressies dit keer:

Deze kaart koos een cliënt halverwege het coachtraject. Ik vroeg hem twee kaarten te pakken, één voor waar hij nu stond en één voor waar hij aan het eind van het traject wilde zijn. Bovenstaande kaart koos hij voor het eind van het traject, dan wilde hij kunnen vliegen met de borst vooruit.

Aan het eind van het traject liet ik hem de kaart weer zien en vroeg hem hoe dit nu voor hem was.
Hij verwoordde het op een prachtige wijze:

ik weet nu dat het vooral ook gaat om de vertrouwde grond onder je voeten los te durven laten, pas dan kun je gaan vliegen, rondcirkelen en landen op die grond die echt bij je past. Voor mij was het durven loslaten van mijn vertrouwde grond het belangrijkste!

Daarna vloog ik als vanzelf met de borst vooruit. Ik vertrouw er nu helemaal op dat ik ook weer op mijn pootjes terecht kom,waar dan ook.

Wat een cadeau voor hem en voor mij!
—————————————————————————————————————
In mijn folder van 10 jaar geleden gaf ik op onderstaande wijze weer wat voor mij de essentie is van een coachtraject. Hoe passend nog steeds, in al zijn eenvoud…
Veranderen door stil te staan bij wie je nu bent met een terugblik naar het verleden

op zoek naar wat je echt wilt en naar wat je mogelijk tegenhoudt om dat te bereiken

op zoek naar jouw specifieke kwaliteiten en vaardigheden; met vernieuwde inzichten klaar voor een volgende stap

En die voetjes had ik toen al, terwijl ik toen nog niet wandelde, wat een voorspellende blik!

—————————————————————————————————–

In de opleiding die ik op dit moment volg bij de IVN voor natuurgids gaat het om kennis, om verwondering, om leren en om delen. Hoe leuk vind ik het om te herkennen dat dat precies is wat ik in mijn coachwerk ook doe!

Welk plantje is dit en waarom groeit het waar het groeit? En als er sprake is van onbalans, bijvoorbeeld te koud, te nat, te veel licht, wat gaan we dan doen? Op onderzoek uit!

Welke mens is dit en waar gedijt hij/zij het beste, in welke voedingsbodem komt hij/zij het best tot zijn recht. En als er geen balans is, wat gaan we dan doen? Op onderzoek uit!

Spreekt dit je aan,en wil je samen met mij op onderzoek? bel of mail me en we maken een afspraak.

Zelfonderzoek, hoe doe je dat al wandelend?

Als je bij mij komt met een coachvraag staat zelfonderzoek altijd op het programma.

In de coachtrajecten gaat het vaak om het (her) vinden van zingeving en het zelf weer de regie nemen in je leven en werk.

Dat vraagt om eens bij jezelf “naar binnen te kijken” . Dat kan een lastige vraag zijn… kijk eens of onderstaand voorbeeld je kan aanspreekt?

Ik liep laatst met een cliënte ( ik noem haar hier Carla) langs een groot aantal omgezaagde bomen (na de storm). Ik was gelijk gefascineerd:

Aan de buitenkant zie je vaak weinig verschil, maar kijk eens naar hun binnenkant

boom 1 boom 2

boom 3 boom 4

Hoe verschillend zien de bomen er uit in hun doorsnee. Bij boom 3 zie ik gelijk een uiltje, hoe mooi!

Ik vroeg Carla welke boom ze intuïtief koos als ze aan zichzelf dacht. Ze hoefde niet lang te kijken, ze wees gelijk boom 2 aan.

Ze herkende daarin haar eigen “uit balans zijn”. Ze zag in die boom haar patroon, veel energie gestopt in haar cognitieve kant, die was goed gegroeid, maar haar gevoelskant was veel minder ontwikkeld, ze had inmiddels echt last van die disbalans.

Ze voelde dat haar centrum niet in het midden lag en dat dat van invloed was op haar dagelijks handelen. Ze wilde graag dat haar centrum meer in het midden kwam te liggen. Hoe daar mee aan de slag te gaan was toen een heldere en leuke vraag.

Ze zocht een plek op in het bos en pakte op wat voor haar paste bij haar cognitieve kant, daarna zocht ze naar wat voor haar paste bij haar gevoelskant. Al die voorwerpen legde ze neer en ze ging daarna voelen en kijken welke plek de juiste was om te gaan staan. Haar cognitieve kant moest niet minder worden merkte ze , daar lag ook haar kracht. Ze wilde haar gevoelskant vergroten. Op die manier al spelend en voelend kwam ze tot een juiste plek waar ze wilde staan en daar stond ze te stralen.

Daarna volgde nog de stap hoe deze inzichten nu in te passen in de dagelijkse praktijk. Wat kon ze concreet doen om voor meer balans te gaan zorgen? Carla kwam op het volgende uit: Als eerste stap was het belangrijk om zich meer bewust te worden van waar haar centrum lag gedurende de dag, daar stond ze nooit zo bij stil, ze was zo hard bezig met wat er op haar bord lag…

Ze ging komende week elke dag haar alarm een paar keer op een dag zetten. Dan zou ze met aandacht onderzoeken waar haar centrum lag op dat moment. En als ze merkte dat het uit balans voelde, dan kon ze op dat moment gaan onderzoeken of ze iets kon veranderen om te zorgen dat er meer balans ontstond.

Ik hoor in een volgend afspraak hoe dat is gegaan en wat daaruit voortvloeiend een volgend aandachtsgebied zal zijn?

Welke van de foto’s spreekt jou aan en kun je “vertalen” wat dat jou aan informatie geeft?

Als je een vraag hebt waar je alleen niet helemaal uitkomt, neem contact op en we kijken samen welk aanbod het beste bij jou past. De natuur staat altijd voor ons klaar!