Hervind je eigen goud

Blog

Wauw, ik zie haar ineens heel anders!

Ik loop met een cliënt door het bos. Zij vertelt over haar werk en dan met name over haar contact met haar directe collega. Daar kan ze niet goed mee uit de voeten. Ze zijn zo verschillend! Ze heeft het idee dat haar kwaliteiten niet worden gewaardeerd. Ze is boos en denkt over weggaan. Maar inhoudelijk vindt ze haar werk erg leuk en zit ze op haar plek…

Ik vraag haar twee bomen uit te kiezen, één voor haarzelf met haar kwaliteiten en één voor haar collega. Ze kijkt rond en de keus is snel gemaakt: zij is een beuk, vol in het blad, bewegend op de wind, creatief en vol ideeën.

Haar collega is een spar. Ze vindt er niets aan, aan die spar, ze zou hem wel willen omhakken.
Ze schrikt bijna van haar heftige reactie, zo kijkt ze toch niet naar haar collega?

Ik nodig haar uit om de spar te onderzoeken. Ze ziet de kaarsrechte stam, de takken hoog in de lucht, en ze merkt dat haar blik verandert. Die stam straalt ook kracht uit. En geeft ook richting en is duidelijk.

Ik nodig haar uit om bij de beuk te gaan staan en vanuit haar kwaliteiten naar de spar te kijken. Ze ziet dat ze elkaar ook mooi zouden kunnen aanvullen.

Vanaf de spar kijkend naar de beuk ervaart ze hetzelfde. Ze realiseert zich dat in de lucht de takken van de beuk en de spar elkaar letterlijk raken. Ook onder de grond zullen de wortels met elkaar in verbinding staan.

Er ontstaat mildheid, waar eerst irritatie en boosheid was. Ze kan nu anders kijken naar de spar en voelt zich ook nog steviger staan in haar eigen kwaliteiten. Zij hoeft geen spar te worden ( ze realiseert zich dat ze onbewust dat gevoel had).

Een maand later spreek ik haar weer. Ze kan het bijna niet geloven, maar de relatie met haar collega is nu al veranderd. Ze is veel meer gaan kijken naar de positieve kanten en geeft positieve feedback en daarop reageert ook de collega met positieve feedback terug. Ze benoemen hoe anders ze zijn en hoe goed ze elkaar aanvullen. In de verdeling van het werk kijken ze nu wie welke klus het best kan oppakken.

Kortom, ieder werkt vanuit haar eigen kwaliteiten en zoekt de ander op als aanvulling, in plaats van de ander te beoordelen op de verschillen.

Ben jij benieuwd welke boom jij zou uitkiezen voor jezelf en voor iemand in jouw omgeving?
Ga wandelen in het bos, loop eerst rustig in je eigen tempo het bos in waarbij je je richt op je zintuigen en je ademhaling. Als je een mooie plek hebt gevonden, draai 360 graden rond en stel jezelf de vraag: welke boom ben ik? ( of: welke boom past bij mij, formuleer de vraag zo dat het voor jou past). Kijk eerst naar de boom naar de natuurlijke kenmerken, zoals: wat voor stam, blad, vrucht, wortels, plek tussen de ander bomen. Daarna kun je jezelf afvragen wat maakt dat jij voor deze boom koos.
Kies daarna een boom voor die persoon die je in gedachten had en kijk ook daar naar. Laat je verrassen door wat er in je opkomt en wat er ontstaat.

En wil je graag met mij onderzoeken welke boom bij jou past , bel of mail me en we gaan samen op pad.

Mijmeringen .

Ik weet niet hoe het voor jou is, maar die warmte van afgelopen periode is mij soms net te veel. Ik ben trager, wil minder met de computer doen en vooral lekker in de schaduw zijn buiten.

Dit weer nodigt ook uit tot mijmeringen. Hier voor jou mooie (vind ik) inspirerende foto’s die ik tijdens een weekje vakantie op Ameland maakte. Bij elke foto een paar “mijmervragen”. Kijk maar welke je aanspreken en wat ze je te zeggen hebben.
Mij hebben ze weer nieuwe inzichten gegeven.

Wat een verschillende vormen in één tak. Ik zie de groene naalden als bedding, waaruit iets nieuws groeit. Waar ligt in dit beeld jouw focus en wat zegt dat jou? En wat is voor jou je bedding van waar uit je kunt groeien?

Waar zet jij koers naar toe? Heb je de wind in de zeilen? Of gaat je voorkeur uit naar het vrachtschip dat je in de verte nog net kunt zien? En welke rol heb jij aan boord van jouw schip? Ben je de kapitein, de stuurman/vrouw, de kok, de …….? En is dat ook de rol die je wilt hebben?

De stern die hier een visje eet zit uren lang stil op de zelfde plek. Nog niet aan het broeden, maar wel al een plek uitgezocht? De linker vogel komt zo eens per kwartier aanvliegen, geeft een visje af en vliegt gelijk weer weg. Welke rol zou jij kiezen? Op zoek naar nieuwe vis, of juist stil zitten en verzorgd worden?( en de plek bewaken?….) En welke rol heb je nu?

Laat het me weten welke foto je aansprak en wat je mijmeringen zijn, dat vind ik heel leuk!
En wil je samen met mij onderzoeken wat de natuur je zeggen kan bij wat er nu voor jou speelt in je leven? Bel of mail me en we maken een afspraak.

inspiratie-impressies

Een paar korte inspiratie-impressies dit keer:

Deze kaart koos een cliënt halverwege het coachtraject. Ik vroeg hem twee kaarten te pakken, één voor waar hij nu stond en één voor waar hij aan het eind van het traject wilde zijn. Bovenstaande kaart koos hij voor het eind van het traject, dan wilde hij kunnen vliegen met de borst vooruit.

Aan het eind van het traject liet ik hem de kaart weer zien en vroeg hem hoe dit nu voor hem was.
Hij verwoordde het op een prachtige wijze:

ik weet nu dat het vooral ook gaat om de vertrouwde grond onder je voeten los te durven laten, pas dan kun je gaan vliegen, rondcirkelen en landen op die grond die echt bij je past. Voor mij was het durven loslaten van mijn vertrouwde grond het belangrijkste!

Daarna vloog ik als vanzelf met de borst vooruit. Ik vertrouw er nu helemaal op dat ik ook weer op mijn pootjes terecht kom,waar dan ook.

Wat een cadeau voor hem en voor mij!
—————————————————————————————————————
In mijn folder van 10 jaar geleden gaf ik op onderstaande wijze weer wat voor mij de essentie is van een coachtraject. Hoe passend nog steeds, in al zijn eenvoud…
Veranderen door stil te staan bij wie je nu bent met een terugblik naar het verleden

op zoek naar wat je echt wilt en naar wat je mogelijk tegenhoudt om dat te bereiken

op zoek naar jouw specifieke kwaliteiten en vaardigheden; met vernieuwde inzichten klaar voor een volgende stap

En die voetjes had ik toen al, terwijl ik toen nog niet wandelde, wat een voorspellende blik!

—————————————————————————————————–

In de opleiding die ik op dit moment volg bij de IVN voor natuurgids gaat het om kennis, om verwondering, om leren en om delen. Hoe leuk vind ik het om te herkennen dat dat precies is wat ik in mijn coachwerk ook doe!

Welk plantje is dit en waarom groeit het waar het groeit? En als er sprake is van onbalans, bijvoorbeeld te koud, te nat, te veel licht, wat gaan we dan doen? Op onderzoek uit!

Welke mens is dit en waar gedijt hij/zij het beste, in welke voedingsbodem komt hij/zij het best tot zijn recht. En als er geen balans is, wat gaan we dan doen? Op onderzoek uit!

Spreekt dit je aan,en wil je samen met mij op onderzoek? bel of mail me en we maken een afspraak.

Zelfonderzoek, hoe doe je dat al wandelend?

Als je bij mij komt met een coachvraag staat zelfonderzoek altijd op het programma.

In de coachtrajecten gaat het vaak om het (her) vinden van zingeving en het zelf weer de regie nemen in je leven en werk.

Dat vraagt om eens bij jezelf “naar binnen te kijken” . Dat kan een lastige vraag zijn… kijk eens of onderstaand voorbeeld je kan aanspreekt?

Ik liep laatst met een cliënte ( ik noem haar hier Carla) langs een groot aantal omgezaagde bomen (na de storm). Ik was gelijk gefascineerd:

Aan de buitenkant zie je vaak weinig verschil, maar kijk eens naar hun binnenkant

boom 1 boom 2

boom 3 boom 4

Hoe verschillend zien de bomen er uit in hun doorsnee. Bij boom 3 zie ik gelijk een uiltje, hoe mooi!

Ik vroeg Carla welke boom ze intuïtief koos als ze aan zichzelf dacht. Ze hoefde niet lang te kijken, ze wees gelijk boom 2 aan.

Ze herkende daarin haar eigen “uit balans zijn”. Ze zag in die boom haar patroon, veel energie gestopt in haar cognitieve kant, die was goed gegroeid, maar haar gevoelskant was veel minder ontwikkeld, ze had inmiddels echt last van die disbalans.

Ze voelde dat haar centrum niet in het midden lag en dat dat van invloed was op haar dagelijks handelen. Ze wilde graag dat haar centrum meer in het midden kwam te liggen. Hoe daar mee aan de slag te gaan was toen een heldere en leuke vraag.

Ze zocht een plek op in het bos en pakte op wat voor haar paste bij haar cognitieve kant, daarna zocht ze naar wat voor haar paste bij haar gevoelskant. Al die voorwerpen legde ze neer en ze ging daarna voelen en kijken welke plek de juiste was om te gaan staan. Haar cognitieve kant moest niet minder worden merkte ze , daar lag ook haar kracht. Ze wilde haar gevoelskant vergroten. Op die manier al spelend en voelend kwam ze tot een juiste plek waar ze wilde staan en daar stond ze te stralen.

Daarna volgde nog de stap hoe deze inzichten nu in te passen in de dagelijkse praktijk. Wat kon ze concreet doen om voor meer balans te gaan zorgen? Carla kwam op het volgende uit: Als eerste stap was het belangrijk om zich meer bewust te worden van waar haar centrum lag gedurende de dag, daar stond ze nooit zo bij stil, ze was zo hard bezig met wat er op haar bord lag…

Ze ging komende week elke dag haar alarm een paar keer op een dag zetten. Dan zou ze met aandacht onderzoeken waar haar centrum lag op dat moment. En als ze merkte dat het uit balans voelde, dan kon ze op dat moment gaan onderzoeken of ze iets kon veranderen om te zorgen dat er meer balans ontstond.

Ik hoor in een volgend afspraak hoe dat is gegaan en wat daaruit voortvloeiend een volgend aandachtsgebied zal zijn?

Welke van de foto’s spreekt jou aan en kun je “vertalen” wat dat jou aan informatie geeft?

Als je een vraag hebt waar je alleen niet helemaal uitkomt, neem contact op en we kijken samen welk aanbod het beste bij jou past. De natuur staat altijd voor ons klaar!

Wanneer kies jij jouw ijkmomenten?

IJkmomenten.

Dit zegt het woordenboek bij IJken:
(van maten en gewichten) onderzoeken of ze aan de gestelde eisen voldoen

Ik doe niet echt aan goede voornemens, maar ik plan wel een paar keer per jaar een moment waarop ik onderzoek of wat ik doe nog steeds voldoet aan mijn van te voren gestelde “eisen”. Mijn ijkmomenten, en ik heb gemerkt dat eiken en mooie plek zijn om daar mee bezig te zijn, hoe leuk!

Eind 2017 liep ik met een aantal wandelcoaches een stilte-wandeling met als thema “2018”
Daarin kwamen bij mij de volgende beelden voorbij, die mij prikkelden en waarmee ik iets wil in 2018.

Concreet heb ik het nog niet, woorden die er voor mij bij horen zijn:
Avontuurlijk, impact hebben, speels, gekaderd, oog voor detail,

Ik vind het leuk als je me laat weten welke woorden er bij jou opkomen bij mijn beelden, die kan ik dan meenemen in mijn onderzoek Dus mail ze me vooral!

Ik ga deze week hier mee verder, al wandelend met een collega wandelcoach, samen concrete plannen maken voor de komende periode.

Zo bezig zijn met de toekomst is zinvol en geeft richting. Ik merk dat het voor mij dan ook belangrijk is om in mijn agenda een moment op te nemen ( in dit geval in mei) om de beelden er weer bij te pakken en te kijken hoe het er voorstaat. Hoe gaat het met het kaderen, met de impact, doe ik de goede dingen of kan ik mijn koers wijzigen? Dit hoeft voor mij niet perse rond de jaarwisseling. Voor de één kan het een goed moment zijn juist in de lente, of bij de start in een nieuwe baan of…

Wanneer is voor jou een mooi moment om te onderzoeken of je de goede dingen goed doet? En wanneer plan jij dan jouw ijkmoment waarbij je met aandacht gaat onderzoeken of je stappen die je hebt gezet passen bij de door jou gestelde “eisen”.

En vind je het fijn om hier samen naar te kijken, al wandelend tussen de Eiken jouw ijkmoment te plannen, bel of mail me en ik ondersteun je bij het vinden van jouw Gouden Pad

Toch niet die mooie boom!

Toch niet die mooie boom!
Al jaren geniet ik van de majestueuze oude beuk naast mijn huisje in Wichmond. In elk seizoen prachtig en al regelmatig langsgekomen in mijn blogs en filmpjes.

Ook iedereen die hier komt voor een coachafspraak of workshop vindt iets van de boom.
De meeste mensen vinden hem geweldig en steunend, sommigen vinden hem overweldigend en een enkeling vindt hem wel veel plek innemen.

Nu waaien er af en toe takken af bij storm, dus ik bekijk ook daarom de boom regelmatig van top tot teen. Laatst zag ik op een hoge tak allemaal paddenstoelen zitten. Geen goed teken leek mij, dus Natuurmonumenten (de boom staat op hun gebied) ingeseind.

Zij zijn vorige week komen kijken en maken zich zorgen om de boom, vooral in combinatie met mijn huisje zo dicht bij.
Optie 1: niets doen, risico dat er een keer een flinke tak afwaait op mijn huis
Optie 2: Boom afzagen op zo’n 6 meter boven de grond, dan blijft de robuuste stam staan, maar de boom is al zijn takken en daarmee zijn leven kwijt

Daar kan ik niet in meegaan, dus ik verzin ter plekke:
Optie 3: die takken die slecht zijn of een gevaar vormen voor ons huisje worden afgezaagd (sorry boom!) en de boom kan verder groeien.
Daar wil Natuurmonumenten in meedenken, dus ze gaan kijken hoe dat uitpakt.

Weet iemand nog een optie 4 of 5? Mijn boom en ik, we houden ons van harte aanbevolen!

Herken jij iets in bovenstaand verhaal? Vaak worden er maar twee opties bedacht en aangegeven bijv: links of rechts; niets doen of rigoureus ingrijpen; blijven of weggaan;

In mijn werk ga ik altijd op zoek naar andere opties die meer ruimte geven, je creativiteit stimuleren.
-niet alleen links of rechts, maar misschien omhoog of omkeren?
-onderzoeken welke andere mogelijkheden er zijn zoals in het voorbeeld een aantal takken afzagen.
-in plaats van blijven of weggaan misschien iets veranderen in de huidige situatie of in de randvoorwaarden.
Heb jij een dilemma waarbij je op zoek wilt naar meerdere opties, ga wandelen in de natuur en kijk welke paden zich allemaal aandienen! En wil je samen met mij wandelen, bel of mail me om een afspraak te maken.

ik wil piloot worden

Dat zei één van de jonge vrouwen (ik noem haar Pearl) die bij Daktari in Zuid-Afrika meededen aan het “career guidance program” waar ik als vrijwilliger werkte.

Ze was 21 jaar, had een zoontje van 2 en alleen middelbare school afgerond op een niveau dat hier (denk ik) vergelijkbaar is met MAVO. Daar had ze erg lang over gedaan want ze kon niet zo goed leren zei ze.

Wat haar aantrok in het beroep van piloot was: verre reizen maken, in ander landen nieuwe mensen ontmoeten, je horizon letterlijk verbreden.

Ik vroeg haar op enig moment of ze ook wel eens had gedacht aan het beroep van stewardess? Van dat beroep had ze nog nooit gehoord, van vliegtuigen wist ze niet meer dan dat er een piloot in zat die stuurde!

Na een week bij Daktari heeft Pearl haar beroepsperspectief omgegooid. Een van de activiteiten in de week is het bezoek aan een Game Lodge, waar de jongeren uitleg krijgen over verschillende werkzaamheden die je daar kunt doen.

restaurant vertelt over werk aan jonge werkzoekenden

Pearl houdt enorm van koken en komt in zo’n Lodge ook in aanraking met mensen van andere landen. Dat ze zal moeten beginnen als keukenhulp realiseert ze zich nu heel goed. Haar eerste sollicitatiebrief is al de deur uit.

schrijven van een brief, is nog lastiger dan je denkt!

Dit is slechts één van de vele verhalen die ik kan vertellen over mijn reis. Ik heb er van genoten, enorm veel geleerd en ook veel kunnen bijdragen. Het werken met jonge mensen vond ik heerlijk, en ik voelde me er niet “oud”. Leeftijd doet er niet toe als je werkt vanuit je hart en in verbinding.

Ik heb gezien hoe lastig het is om werk te vinden (meer dan 50% is werkeloos) en hoe belangrijk dat je een CV hebt. Maar nog veel belangrijker, dat je weet wat je kunt, dat je vertrouwen hebt in jezelf en dat je weet dat je iets te bieden hebt. Door een week intensief op te trekken met een groep van 8 jongeren hebben we daar veel in kunnen bereiken. Ze hebben rollenspelen gedaan, geschreven (computers hebben ze niet), elkaar feedback gegeven over kwaliteiten die ze zagen en een stappenplan gemaakt voor de komende maanden.

Welke weg spreekt jou aan?

Beelden zeggen soms meer dan woorden, dus weinig tekst dit keer.

Tijdens een wandeling vorige week liep ik dit pad.

Hoe anders is dit pad:

Ik ga over een week naar Zuid-Afrika, dat zie ik als het onderste pad, spannend, vol onverwachte wendingen.

Het eerste pad is voor mij bruikbaar bij klussen die ik gewoon moet doen, al zou ik zelf dan onderweg wel een soort markeringen aanbrengen, dat ik bijvoorbeeld weet dat ik al halverwege ben…

Welke weg spreekt jou het meeste aan?

En kun je je voorstellen dat net als bij mij het ene pad misschien goed past bij die ene taak die je moet doen en het andere pad beter bij iets anders? Als je gaat wandelen in de natuur let dat eens op welk pad je als uitnodigend ervaart.

Wat maakt dat je je uitgenodigd voelt? En hoe kun je dat vorm geven in je leven?

Eind juni kun je weer met mij op pad als je samen je vraag wilt onderzoeken.

Op zoek naar jouw kwaliteiten

Mijn nieuwste video, met daarin een oefening die je zelf kunt doen. Wil je meer video’s, bekijk mijn youtube kanaal “De Gouden Wandeling” voor meer inspiratie tijdens jouw wandelingen.

stormschade

Vier bomen op een rij, langs een pad waar ik vaak wandel. Ze staan daar altijd en ik loop “aan ze voorbij”. Na een flinke storm vorige week loop ik er weer. Mijn oog valt op de bomen, twee hebben duidelijk stormschade, de een meer dan de ander.

Er komen bij mij verschillende reacties op:

-wat maakt dat ik ze nu zie, nu er een paar letterlijk losgerukt zijn uit hun verband? Valt iets pas op als het anders is dan anders? Hoe bewust kijk ik nog naar dat wat er elke dag is?

-wat maakt dat van de vier bomen er twee nog staan, één een klein beetje is losgekomen van de grond en de ander al volledig is losgerukt?

Het zijn alle 4 berken, ze zijn even groot en dus ook even oud denk ik… ze staan naast elkaar in dezelfde grond en zelfde hoeveelheid licht en water. Toch zijn er twee minder goed geworteld.

Wat vertellen deze beelden en vragen mij?

-neem waar wat er is, juist ook als je er elke dag langs loopt, kijk bewust naar je omgeving, dat helpt bij het uit je hoofd komen en beter aanwezig zijn in het hier en nu. Als iets je pas opvalt als het anders is, zie dat als een teken dat je meer aanwezig kunt zijn in het nu op elk moment van de dag.

-als er storm op komst is, is het belangrijk om goed geworteld te zijn en te blijven. Dat kun je alleen maar zelf doen, kijken hoe anderen daar mee omgaan kan je tips geven, maar jouw wortels groeien alleen als jij ze aandacht geeft. Als ik de bomen vergelijk met bijvoorbeeld een gezin dan zie ik de bomen als 4 kinderen, elk op dezelfde manier opgevoed, maar elk ook anders geworteld, de één valt om in de storm, de ander groeit “gewoon” door. Onderzoek eens hoe jij geworteld bent en als je denkt “dat kan steviger”, ga wandelen, zoek een stevig gewortelde boom en laat je inspireren door wat er ontstaat.

-tot slot is het denk ik ook van belang om te leren spelen met de wind. Als je je tegen een storm in je leven verzet, als je je stijf en onverzettelijk maakt, maak je je eigenlijk kwetsbaarder. Een beetje meebewegen, spelen en voelen wanneer welke beweging het beste is maakt dat je beter blijft staan. Vertrouw op je veerkracht! Waai uit en speel met de wind.

Samen al wandelend jouw eigen wortels en veerkracht onderzoeken kan natuurlijk ook, in maart is er een lente-aanbod van een basiswandeling voor slechts €50,00 inclusief BTW.